Microalgen; piepkleine, maar krachtige organismen worden steeds vaker genoemd als sleutel tot duurzame innovaties. Van bioplastics tot natuurlijke kleurstoffen, van meststoffen tot alternatieve eiwitten: de toepassingsmogelijkheden lijken eindeloos. Maar ondanks de hoge verwachtingen in wetenschappelijke publicaties en online artikelen, blijven microalgen tot nu toe onderbenut. Hoe komt dat?

Autotrofe microalgen, zoals Chlorella en Spirulina, gebruiken fotosynthese om zonlicht en CO₂ om te zetten in zuurstof en waardevolle biomassa. Die biomassa kan ingezet worden in sectoren als voeding, cosmetica, landbouw en industrie. Ondanks hun potentieel zijn de kosten en regelgeving nog altijd belangrijke struikelblokken.

📉 Hoge productiekosten: Microalgen zijn op dit moment vaak duurder dan conventionele alternatieven zoals soja-eiwitten.
🧾 Regelgeving: Veel soorten vallen onder de EU Novel Food Regulation, wat de markttoegang voor humane consumptie complex en duur maakt.
⚙️ Productiesystemen: Open vijvers zijn goedkoop, maar gevoelig voor contaminatie. Gesloten systemen zoals photobioreactoren bieden meer controle en stabiliteit, maar vragen een hogere investering en kunnen afhankelijk van de energiebron belastend zijn qua energieverbruik.

Zonde om dit potentieel te laten liggen. Juist in een wereld waarin we hard op zoek zijn naar duurzame oplossingen voor voedsel, materialen en energie, kunnen microalgen een echte gamechanger zijn.

Dus: hoe maken we microalgen commercieel én ecologisch duurzaam?
Bij Q-Point verkennen we dit momenteel in Zuid-Afrika, waar we samen met lokale partners een haalbaarheidsstudie uitvoeren naar duurzame microalgenproductie en een sterke, lokale waardeketen.